چیزهایی که نمی‌دانم

آقا اعتراف میکنم با این سن و سال هنوز ژانر فیلما و موضوع کتابا رو نمیتونم تشخیص بدم.اون روز یه کتاب دستم بود،می‌گه فکر کنم سورئاله و من دوست ندارم‌.‌ بلد نبودم لذا سکوت کردم

تلاش برای برگشتن به روزای اوج

از آدم امیدوار و روبه‌جلویی که بودم، چند سالی هست که فاصله گرفتم. حتی یادم نیست از کی و چرا. تلاش هام برای برگشت هم به در بسته می‌خوره. جدیدا که یه روزایی می‌شه که از صب تا شب به معنای واقعی کلمه تو تختم و حتی حوصله‌ی غذا خوردن هم ندارم.جالبیش اینجاست که الان برای هر درس دوتا پروژه باید تحویل بدم.برای پایان‌نامه باید تلاش کنم حتی پروپوزال هم ننوشتم .قس علی هذا

گفتم شاید ویتامین ب بدنم کم شده و رفتم آمپول زدم.تاثیرش فقط یه روز بود. حالا با اغماض دو روز!

راهکاری واسه برگشتن به زندگی داشتین، استقبال می‌شه

۲.همیشه...

همیشه تو صف جزو آخرین نفرا بودیم...

 

از اول،شماره۱

اینکه من تو این وبلاگ حتی یه پست خوب و درخور ندارم همش برمیگرده به ترک کتاب خوندن و ۱۰۰البته عادت به توییت کردن

ولی شما مهربون باشین،قول میدم درست شم

از نیازمندی‌ها

از ته اعماقم نیاز دارم یه ویدیو قلنج شکوندن حرفه‌ای ببینم روحم ارضا شه